Hotel Biogor se nalazi u mestu Sisevac, u centralnoj Srbiji, u kotlini Kučajskih planina. Kroz vekove, Sisevac je imao bujnu istoriju.
Naime, prvi put se pominje osnivanjem manastira Sisojevac u 14. veku, svoj život nastavlja i menja podizanjem rudarskih okana kamenog uglja i formiranjem rudarskog naselja, da bi sredinom 20. veka doživeo svoj vrhunac kao turističko mesto izgradnjom otvorenog bazena i dečijeg odmarališta. Karakteristično za ovu lokaciju jeste što je priroda i dalje dobro očuvana, zato ovaj objekat možemo posmatrati kao pionira u ovakvom tipu turizma ovih krajeva.
Hotel je izgrađen u blizini izvora reke Crnice, malog jezera i pastrmskog ribnjaka, na parceli od oko 12 hektara što omogućava neposredno i nesmetano uživanje u prirodnom ambijentu.
Voda je tema koja se prožima kroz čitav objekat, naravno to je primarno program wellness hotela, ali i kroz dizajn u različitim razmerama. Inicijalne ideje u osmišljavanju ovog objekta bile su inkorporacija postojećeg termalnog izvora i oslanjanje na njega kao na resurs u različitim sferama, odnos prema reci i pozicioniranje objekta tako da se ne naruši prirodni tok, kao i korišćenje materijala koji su dostupni na mikrolokaciji, poput crvenog kamena.
Objekat je projektovan kao rekonstrukcija i dogradnja postojećeg restorana sa apartmanima i zajedno ostvaruje novu celinu, koja prepoznaje i poštuje prirodu i zadati teren. Dograđen je sadržaj u cilju ostvarenja programske celine hotela sa 4*. Proizvod su fluidne i organske forme, koje se sa objekta prenose na parter i korisnika vode kroz prostor sa lakoćom i približavaju mu prirodu.
Podzemne vode kao uslov pozicioniranja objekta
Visok nivo podzemnih voda na parceli bio je ograničavajući faktor za postavku i ukopavanje objekta u teren, te je rešenje bilo formiranje jedne podzemne etaže za smeštanje tehničkih i servisnih prostorija i izmeštanje prostorija wellness-a u poseban sektor, odvojen od jedinice hotela, i njegovo delimično ukopavanje pod zemlju.
Izvedeno je tako da on svojom jugozapadnom fasadom ostane otvoren ka jezeru, šumi i okolnim brdima. Krov ovog segmenta pokriven je u potpunosti travom i oblikovan tako da se neprimetno izdiže i vraća u postojeći teren. Na taj način se stvaraju specifične nove vizure i ne kvare postojeće. Objekat se snabdeva toplom vodom iz termalnog izvora na parceli, i na taj način je osim korišćenja bazena sa toplom vodom omogućeno i grejanje čitavog objekta, što ga zajedno sa dobrom termoizolacijom svrstava u kategoriju visokoenergetski efikasnih objekata.
Arhitektura inspirisana prirodnim tokovima
Objekat definišu fluidne forme. Ideja je bila omogućavanje doživljaja da sve teče, aludirajući na neposredni prirodni kontekst van objekta, reku, izvor, jezero. Ortogonalne strukture postoje, naravno, ali sa tendencijom da se vešto sakriju kako se dojam o fluidnosti ne bi poremetio.
Projektovanje je od početka uslovljeno postojećim tokovima – tokom reke i komunikacijom sa glavnom saobraćajnicom koje su paralelne. Naslanjajući se na njih, postavljena je osovina koja uvezuje sadržaje.
Ono što se pojavljuje kao novina jeste druga osa, uspravna na postojeću, koja definiše novu komunikaciju i markira mesto glavnog ulaza u objekat.
Na tom mestu preseka osovina nalazi se lobi, mesto okupljanja, proširenje u svim tokovima kretanja. Lobi je mesto specifičnog karaktera, sa duplom visinom i staklenom fasadom koje omogućavaju efekat bazilikalnog osvetljenja i ublažavanje granice između spolja i unutra.
U sagledavanju eksterijera dominantne su tri horizontalne tavanice amorfnih linija koje odaju utisak lakoće, jer su prepuštene u odnosu na raster stubove.
Kroz osnovu se najbolje sagledava da je objekat konstruktivno rešen skeletnim sistemom, rasteri su pravilni i većina prostorija jeste ortogonalna, kako bi se omogućilo kvalitetno korišćenje prostora. Međutim, kombinacijom više različitih ritmova i oblikovanjem na fasadi, postignut je efekat slučajnosti. Možda se to najbolje ogleda kroz poveznicu sa prirodom, načinom na koji raste drveće, upravo onim kontekstom koji okružuje objekat.
Lokalni materijali u izgradnji Hotela „Biogor“
Za završne obloge na fasadi korišćeni su dominantno kamen i drvo, kao simboli osnovnih građevinskih elemenata. Sve ostale površine tretirane su fasadnim malterom, što se ispoljava tako da se pomenuta tri materijala kombinuju.
Kamen se dominantno postavlja u prizemlju po ugledu na tradicionalne zidarske tehnike.
Korišćen je lokalni kamen, crvene boje, glatke, porozne teksture i kružne forme, izvađen sa parcele prilikom iskopa za objekat, a slaganje je urađeno po ugledu na tradicionalni slog karakterističan za ovaj kontekst, skoro bez ikakve obrade. Drvo se pojavljuje na spratu kao fasadna obloga, u vidu brisoleja i pregrada na terasi i kao obloga na plafonu nadstrešnica.
Korišćen je sibirski ariš zbog svojih povoljnih karakteristika, dugotrajnosti i otpornosti na atmosferske prilike.
U enterijeru je dominantan furnirani medijapan i sirovi, crni lim koji je ili zaštićen lakom ili bojen.
Obrada zidova u javnim prostorima je od grubog maltera.
Faktografija
- Naziv projekta: Hotel „Biogor“
- Autor projekta: Biro za projektovanje Domus
- Projektanti: Dejan Ilić, d.i.a. i Teodora Ćirić, m.i.a.
- Saradnici na projektu: Nikola Branković, d.i.a, Filip Jocić, m.i.a.
- Lokacija: Sisevac, Opština Paraćin
- Godina projektovanja: 2019.
- Godina realizacije: 2023.
- Fotografija: Libra Consulting, Joco Miljanić i Nikola Rudić
Autor teksta: Dejan Ilić d.i.a, Biro za projektovanje Domus